Ropnie zębowe i dziąseł. Objawy, leczenie i zapobieganie

1. Ostre ropnie w jamie ustnej – rodzaje, objawy i leczenie
2. Czy mam ropień?
3. Co należy zrobić?
4. Jak zapobiec nawrotom ropni?

Odczuwasz intensywny, pulsujący ból zęba? Zauważyłeś opuchnięcie i wyciek ropy w okolicach dziąsła? To mogą być objawy ropnia zęba lub poważnej infekcji, które bez odpowiedniego leczenia mogą prowadzić do groźnych powikłań. Ropień to nie tylko bolesna dolegliwość, ale przede wszystkim sygnał, że w jamie ustnej rozwija się poważny stan zapalny. Czytaj dalej, aby poznać kluczowe informacje na temat ropnia zęba i infekcji dziąseł oraz dowiedzieć się, powoduje te stany, jakie objawy powinny Cię zaalarmować i dlaczego nie wolno ich ignorować.

Ostre stany ropne w jamie ustnej najczęściej przydarzają się w najmniej oczekiwanych momentach i mogą występować pod dwoma postaciami: 

- ropień okołowierzchołkowy - to określenie ostrego ropnego zapalenia tkanek znajdujących się wokół wierzchołka korzenia zęba,

- ropień przyzębny – jest wynikiem nieleczonego zapalenia przyzębia (parodontozy).

Ropień okołowierzchołkowy występuje przy zębach z głębokimi ubytkami próchnicowymi lub nieprawidłowo przeleczonych endodontycznie (kanałowo). Ząb przyczynowy jest bolesny, często jest rozchwiany. Pojawia się zaczerwienienie, obrzęk i bolesność przy dotyku dziąsła w okolicy wierzchołka korzenia zęba. 

Ropień przyzębia występuje u pacjentów z chorobą przyzębia. Ropa gromadzi się w ścianie kieszonki przyzębnej. Pojawia się ból i wygórowanie dziąsła. Lekarz dentysta po przeprowadzeniu badania zdiagnozuje Twój problem i zaproponuje odpowiednie leczenie.

Najwyraźniejszym objawem ropnia jest silny ból – ciągły, ostry, uniemożliwiający codzienne funkcjonowanie. Występuje samoistnie, a dodatkowo spożywanie pokarmów często nasila jego natężenie. Temu stanowi może towarzyszyć powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura ciała i ogólne złe samopoczucie.

Gdy podejrzewasz lub zauważysz ropień któregokolwiek rodzaju, udaj się do dentysty. Do czasu wizyty przepłukuj usta wodą z solą, aby złagodzić ból. Dentysta może zalecić Ci także przyjmowanie środków przeciwbólowych, które możesz kupić bez recepty.

Pierwszym krokiem w leczeniu ropnia okołozębowego lub ropnia przyzębia jest usunięcie bakterii z kieszonki i oczyszczenie jej obszaru. Dentysta najpewniej przepisze Ci antybiotyki, które wyeliminują pozostałe bakterie. Przyjmuj lek zgodnie ze wskazówkami, aby osiągnąć jak najlepsze rezultaty leczenia.

Kolejny krok leczenia zależy od umiejscowienia ropnia:

·         W przypadku ropnia okołozębowego często wykonuje się leczenie kanałowe. W trakcie tego zabiegu dentysta usuwa miazgę z wnętrza zęba, miejsce to oczyszcza, a następnie wypełnia kanał i nakłada koronę, by wzmocnić ząb i nadać mu zdrowy, naturalny wygląd.

·         Leczenie ropnia przyzębia wymaga wizyty u periodontologa. Oczyści on zakażone miejsce i wykona głębokie czyszczenie z zastosowaniem skalingu i wygładzania powierzchni korzenia (tzw. root planing). Zabieg ten obejmuje usunięcie płytki i kamienia nazębnego z powierzchni zęba i spod linii dziąsła. Pozwala on także wygładzić powierzchnię zęba i korzenia, co utrudnia bakteriom przyczepianie się do niej. W celu wyleczenia infekcji lekarz może przepisać antybiotyk. Jeśli kość lub dziąsła są poważnie uszkodzone wskutek choroby przyzębia, pacjent może wymagać leczenia chirurgicznego. Pozwoli ono usunąć stan zapalny z kości i tkanek podporowych, a przez to zapobiec nawrotom ropni przyzębnych.

Po usunięciu ostrego stanu, czyli ropnia, należy dokładnie zbadać jamę ustną i wykluczyć występowanie zębów, którą mogą stanowić kolejne źródła problemów stomatologicznych. Podstawą dbania o zdrowie jamy ustnej jest prawidłowa higiena. Wybierz odpowiednią dla siebie pastę do zębów oraz pamiętaj o nitkowaniu przestrzeni międzyzębowych. Uczęszczaj na regularne wizyty u dentysty – przynajmniej dwa razy w roku.

Musisz mieć świadomość, że zdrowie jamy ustnej, to zdrowie całego organizmu. Istnieją udowodnione powiązania między występowaniem zapalenia przyzębia a chorobami sercowo-naczyniowymi czy cukrzycą.