Ropień zęba i ropień na dziąśle - jak sobie z nimi radzić i im zapobiegać?

W przypadku infekcji w obrębie korzenia zęba lub w jamie ustnej (na skutek różnych przyczyn) może powstać tzw. ropień. Jest to zbiorowisko ropy powstające przez rozpad tkanek na skutek toczącego się przewlekle stanu zapalnego. Ropień widoczny jest jako zaczerwieniona i bolesna wyniosłość wypełniona ropą, czyli gęstą, żółtawą wydzieliną, powstającą w miejscach zakażeń bakteryjnych. Pojawienie się ropy świadczy o lokalnej walce systemu odpornościowego z toczącym się w obrębie tkanek stanem zapalnym wywołanym zakażeniem bakteryjnym.

Jeśli ropa nie znajdzie ujścia, obrzęk wokół tkanki objętej stanem zapalnym może narastać i w konsekwencji wywoływać ból. Tak powstaje ropień, a więc zamknięte zbiorowisko ropy. Na bardziej zaawansowanym etapie może dochodzić do samoistnej ewakuacji ropy, czyli opróżniania zawartości ropnia na zewnątrz.

Ropnie mogą lokalizować się zarówno w kościach, jak i w tkankach miękkich (np. dziąsło, błona śluzowa policzka), a objawy towarzyszące pojawieniu się ropnia zależą w dużej mierze od ich lokalizacji. Pojawienie się ropni jest zazwyczaj bardzo szybkie. Czasem powstają w przeciągu dnia lub dwóch od momentu inicjacji zakażenia.

 

Rodzaje ropni

Spośród najczęściej występujących ropni możemy wyróżnić:

·         Ropień dziąsła (określany precyzyjniej jako ropnień przyzębny) zwykle spowodowany jest zakażeniem obszaru między zębem a dziąsłem. Do infekcji może dojść, gdy między dziąsłem a zębem zgromadzi się duża ilość płytki nazębnej zbudowanej w dużej mierze z flory bakteryjnej i która nie zostaje dokładnie usuwana w trakcie mycia zębów. U osób z zaawansowaną chorobą przyzębia bakterie mogą zgromadzić się w kieszonce dziąsłowej. Stopniowo może to prowadzić do destrukcji przyczepu dziąsła do zęba i destrukcji samego dziąsła. 

·     Ropień zęba (inaczej ropnień okołowierzchołkowy) tworzy się wokół wierzchołka korzenia zęba i powstaje, gdy zawartość jamy oraz kanałów korzeniowych (zwane miazgą zęba) zostaje objęta zaawansowanym procesem zapalnym, prowadzącym w konsekwencji do obumarcia miazgi. Ropień zęba pojawia się przy wierzchołku jego korzenia i rozprzestrzenia się do otaczającej ząb kości (szczęki lub żuchwy). 

 

Co to znaczy, kiedy ropień wywołuje ból? 

Większość ropni wywołuje ból, więc pacjenci zwykle nie zwlekają z podjęciem leczenia. Warto jednak wiedzieć, że ropień jest zazwyczaj objawem zaawansowanego już stanu zapalnego dziąseł lub zębów. Niekiedy jednak infekcja powoduje jedynie niewielki ból lub nie wywołuje go w ogóle. W przypadku nieleczenia zakażenie może utrzymywać się przez miesiące, a nawet lata. Bez wdrożenia leczenia przyczyny danej infekcji, nie ustanie samoistnie, dlatego nie wolno ignorować jego objawów.

To, co możemy zrobić, aby zapobiegać stanom zapalnym tkanek takich jak dziąsła, przyzębie czy miazga, to dbanie o codzienną higienę jamy ustnej oraz zgłaszanie się na regularne badania do gabinetu dentystycznego. Im wcześniej zostanie zdiagnozowany problem, tym mniej skomplikowane i kosztowne leczenie będzie musiało zostać wdrożone.

 

Nieleczony ropień zęba lub ropień dziąsła - konsekwencje

Nieleczona infekcja może uszkodzić otaczającą ząb kość lub dziąsło oraz zęby sąsiadujące. Czasem może dochodzić do połączenia ropnia z jamą ustną, a więc wytworzenia "tunelu", który stanowi ujście ropy na zewnątrz. Dochodzi wówczas do powstania tzw. przetoki, której otwór może być wyczuwalny lub zauważalny w jamie ustnej.

Objawy przetoki są trudne do przeoczenia. Ma ona wygląd pęcherzyka, z którego sączy się ropa lub wydzielina krwisto-ropna. Towarzyszy jej ból o różnym stopniu nasilenia. Okolica przetoki jest najczęściej wrażliwa na dotyk, a także bodźce zimne i ciepłe. Gdy dochodzi do ewakuacji ropy, lub inaczej opróżnienia ropnia, przez przetokę, odczuwalny jest gorzki posmak w jamie ustnej. Może towarzyszyć mu nieprzyjemny zapach z ust.

Gromadząca się wydzielina ropnia i rosnące w nim stale ciśnienie powoduje dolegliwości bólowe. Opróżnienie ropnia przez wypływającą przez przetokę ropę w konsekwencji zmniejsza ciśnienie i łagodzi ból. Przynosi to jednak ulgę na krótki okres. Bez dokładnego zdiagnozowania i wdrożenia leczenia przyczyny stanu zapalnego zakażenie będzie nadal aktywne. Po krótkim czasie znów dojdzie do nagromadzenia się wydzieliny wewnątrz ropnia, a proces zapalny może objąć tkanki otaczające, zwiększając swój zakres i lokalizację.

 

Ropień zęba i dziąseł: leczenie

Leczenie ropni zależy od ich umiejscowienia oraz przyczyny ich powstania. Najczęściej leczeniem z wyboru jest nacięcie ropnia, leczenie zęba przyczynowego (np. poprzez leczenie kanałowe, inaczej endodontyczne) lub też usunięcie zęba przyczynowego. W rzadkich przypadkach może być również wskazane leczenie ogólne poprzez przepisanie antybiotyku.

 

Ropień a torbiele - wpływ i pojawianie się

Wokół tkanek zębów może czasem dochodzić do powstawania torbieli, czyli innych, patologicznych jam, które są wypełnione najczęściej wydzieliną płynną (rzadziej półpłynną lub gazami). Co ważne, powstanie torbieli nie musi mieć bezpośredniego związku z ropniem i nagromadzeniem treści ropnej.

Występowanie torbieli okołowierzchołkowej ściśle koreluje ze stanem uzębienia danej osoby. Z kolei zapalna torbiel przyzębna rozwija się w okolicy szyjki zęba i związana jest z procesem zapalnym toczącym się w kieszonce przyzębnej bądź też z procesem wyrzynania zęba (najczęściej dolnych zębów mądrości, czyli tzw. "ósemek").

W zależności od rodzaju torbieli oraz od przyczyny jej powstania, zawsze konieczne jest wdrożenie odpowiedniego leczenia - najlepiej na możliwie najwcześniejszym etapie. Jeśli ząb może być zachowany, konieczne może być przeprowadzenie leczenia kanałowego. Jeśli jednak leczenie kanałowe nie będzie możliwe, konieczna może okazać się ekstrakcja, czyli usunięcie zęba przyczynowego z jednoczesnym usunięciem (tzw. wyłuszczeniem) torbieli. 

W rzadkich przypadkach zakażenie powodujące ropień może się rozprzestrzenić i prowadzić do poważnych ogólnych problemów zdrowotnych. Konieczna jest w takich przypadkach jak najszybsza hospitalizacja.