Ten artykuł przeczytasz w 1,5 minuty
Spis treści
Ostatnia aktualizacja artykułu: 12 Oct 2025
Artykuł zweryfikowany merytorycznie przez: dr Bogumiła Szeląg
Z tego artykułu dowiesz się, czym jest zaburzenie stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ), jakie są jego przyczyny oraz objawy. Artykuł wyjaśnia, że TMJ może być skutkiem stresu, zaciskania zębów, urazów lub wad zgryzu. Poznasz typowe symptomy, takie jak ból szczęki, trzaski przy otwieraniu ust czy bóle głowy. W artykule omówiono także sposoby leczenia, w tym terapię manualną, szyny relaksacyjne oraz zmiany stylu życia.
Ten artykuł przeczytasz w 1,5 minuty
DSSŻ, czyli dysfunkcja stawów skroniowo-żuchwowych, oznacza nieprawidłowe działanie jednych z najbardziej złożonych stawów w organizmie. Stawy skroniowo-żuchwowe są odpowiedzialne za poruszanie żuchwą do przodu, do tyłu oraz na boki. Umożliwiają otwieranie i zamykanie ust. Stawy złożone są z systemu mięśni, więzadeł, krążków stawowych i kości. Jeśli choć jeden z elementów nie działa w sposób prawidłowy i zdolności adaptacyjne organizmu zostały przekroczone, to mamy do czynienia z dysfunkcją. Częstymi objawami DSSŻ są trzaski, przeskakiwanie żuchwy, problemy z jej odwodzeniem, zablokowanie jej, bóle mięśni. Przyczyn tego zaburzenia jest wiele i nierzadko leczenie wymaga interdyscyplinarnego zespołu specjalistów, obejmującego dentystę, fizjoterapeutę, logopedę, laryngologa, neurologa i psychiatrę.
Objawy kliniczne i oznaki dysfunkcji mogą dotyczyć struktur stawów skroniowo-żuchwowych oraz mięśni żucia. Niezbędne jest dokładne badanie układu stomatognatycznego oraz pogłębienie tej diagnostyki badaniami radiologicznymi w gabinecie dentystycznym.
Do objawów DSSŻ należą między innymi:
- bóle głowy (często mylone z migreną),
- bóle mięśni w okolicy głowy i szyi,
- zmniejszenie zakresu ruchów żuchwy,
- ból przy ziewaniu, szerokim otwieraniu ust lub przeżuwaniu,
- trzaski, trzeszczenia,
- nagła zmiana wzajemnego ułożenia zębów górnych i dolnych,
- szumy uszne.
Ze względu na to, że nie istnieje jedna przyczyna DSSŻ, to nie ma też jednej metody leczenia. W terapii trzeba wykorzystać wiedzę z różnych dziedzin ze względu na złożoność problemu. Dentysta może zalecić stosowanie jednej lub więcej spośród następujących metod: