Na czym polega dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego (DSSŻ)?

1. Co to jest DSSŻ?
2. Jakie są objawy DSSŻ?
3. Jak leczy się DSSŻ?

DSSŻ, czyli dysfunkcja stawów skroniowo-żuchwowych, oznacza nieprawidłowe działanie jednych z najbardziej złożonych stawów w organizmie. Stawy skroniowo-żuchwowe są odpowiedzialne za poruszanie żuchwą do przodu, do tyłu oraz na boki. Umożliwiają otwieranie i zamykanie ust. Stawy złożone są z systemu mięśni, więzadeł, krążków stawowych i kości. Jeśli choć jeden z elementów nie działa w sposób prawidłowy i zdolności adaptacyjne organizmu zostały przekroczone, to mamy do czynienia z dysfunkcją. Częstymi objawami DSSŻ są trzaski, przeskakiwanie żuchwy, problemy z jej odwodzeniem, zablokowanie jej, bóle mięśni. Przyczyn tego zaburzenia jest wiele i nierzadko leczenie wymaga interdyscyplinarnego zespołu specjalistów, obejmującego dentystę, fizjoterapeutę, logopedę, laryngologa, neurologa i psychiatrę.

Objawy kliniczne i oznaki dysfunkcji mogą dotyczyć struktur stawów skroniowo-żuchwowych oraz mięśni żucia. Niezbędne jest dokładne badanie układu stomatognatycznego oraz pogłębienie tej diagnostyki badaniami radiologicznymi w gabinecie dentystycznym.

Do objawów DSSŻ należą między innymi:

- bóle głowy (często mylone z migreną), 

- bóle mięśni w okolicy głowy i szyi,

- zmniejszenie zakresu ruchów żuchwy,

- ból przy ziewaniu, szerokim otwieraniu ust lub przeżuwaniu,

- trzaski, trzeszczenia,

- nagła zmiana wzajemnego ułożenia zębów górnych i dolnych,

- szumy uszne.

Ze względu na to, że nie istnieje jedna przyczyna DSSŻ, to nie ma też jednej metody leczenia. W terapii trzeba wykorzystać wiedzę z różnych dziedzin ze względu na złożoność problemu. Dentysta może zalecić stosowanie jednej lub więcej spośród następujących metod:

• Redukcja szkodliwego wpływu zaciskania i zgrzytania zębów poprzez noszenie indywidualnie wykonanej szyny. Nakładana na noc na zęby chroni je przed ścieraniem.
• Wizyta u fizjoterapeuty stomatologicznego, który będzie pracował manualnie ze strukturami układu stomatognatycznego. Wspomaga terapeutyczny proces szynoterapii.
• Kontrola funkcji i położenia języka u logopedy.
• Nauka technik relaksacyjnych w celu minimalizowania stresu i napięć. 
• Próba wyeliminowania skurczów i bólów mięśni poprzez zastosowanie wilgotnego, ciepłego okładu. 
• Wprowadzenie leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych ze względu na miejscowy stan zapalny tkanki mięśniowej. 
• Gdy stawy skroniowo-żuchwowe są objęte procesem chorobowym, a żadne inne metody leczenia nie są skuteczne, wówczas może być wskazany zabieg chirurgiczny.