Jak tworzą się ubytki?
Główną przyczyną ubytków jest płytka nazębna. Ten kleisty biofilm tworzy się na zębach przez cały czas, żywiąc się cukrami zawartymi w spożywanych pokarmach i napojach. Bakterie tworzące płytkę wydzielają kwas, który ze względu na kleistość biofilmu przylega do powierzchni zębów. W konsekwencji szkliwo ulega uszkodzeniu na skutek utraty wapnia i fosforanów. Proces ten określany jest jako demineralizacja i może spowodować tworzenie się białych plamek na powierzchni zęba. Małe otwory w szkliwie oznaczają pierwszy etap próchnicy.
W miarę postępów choroby kwas i bakterie zaczynają działać na koleją warstwę zęba – zębinę. Zębina jest utworzona z mikroskopijnych kanalików, a bez ochrony szkliwa nie jest ona w stanie zapobiec stymulowaniu nerwów wewnątrz zęba przez gorące, zimne, kwaśne i kleiste produkty spożywcze – pojawia się wtedy wrażliwość i ból zębów.
Nieusunięta płytka nazębna będzie działać na niższym poziomie, a choroba obejmie miazgę – miękką tkankę znajdującą się w środku zęba, zawierającą nerwy, naczynia krwionośne i tkankę łączną. Po zainfekowaniu miazgi może rozwinąć się ropień, który zwykle powoduje silny ból zęba, ekstremalną nadwrażliwość, ból podczas gryzienia, gorączkę, a nawet obrzęk twarzy lub policzków.