Ten artykuł przeczytasz w 2 minuty
Spis treści
Ten artykuł przeczytasz w 2 minuty
Zęby usuwa się z wielu przyczyn:
Wielu dentystów zaleca usuwanie zębów wklinowanych, które wyrznęły się jedynie częściowo. Wokół częściowo wyrzniętego się zęba mogą gromadzić się bakterie, powodując infekcję, która może rozszerzyć się na otaczające kości i mieć poważny przebieg. Zęby wklinowane nadal próbują przebić się przez tkankę dziąsła, nawet jeżeli nie ma na nie miejsca. Ciągły nacisk powodowany przez te próby wyrznięcia się mogą w efekcie doprowadzić do uszkodzenia korzeni zębów otaczających. Usunięcie zęba wklinowanego może często zapobiec zakażeniu, uszkodzeniu przylegających zębów i kości, jak również zaoszczędzić pacjentowi bólu w kolejnych latach.
Przed usunięciem zęba dentysta dokładnie sprawdzi stan zdrowia i uzębienia, a w razie potrzeby wykona odpowiednie badania rentgenowskie.
Prześwietlenia umożliwiają uwidocznienie długości, kształtu i położenia zęba i otaczającej kości. Na podstawie tych informacji dentysta może ocenić stopień trudności zabiegu i podjąć decyzję o ewentualnym skierowaniu pacjenta do specjalisty – chirurga szczękowego.
Przed usunięciem zęba jego okolica jest znieczulana. Dentyści używają miejscowego środka znieczulającego, który powoduje „odrętwienie” jamy ustnej w miejscu ekstrakcji.
W przypadku prostej ekstrakcji, po znieczuleniu okolicy zęba jest on luzowany za pomocą narzędzia zwanego elewatorem, a następnie usuwany za pomocą kleszczy ekstrakcyjnych. Dentysta może także wygładzić i zmienić kształt kości w okolicy po usuniętym zębie. Po zakończeniu zabiegu dentysta czasem zamyka otwór po usuniętym zębie szwem.
Czego można oczekiwać po ekstrakcji?
Bezpośrednio po usunięciu zęba bardzo ważne jest utrzymywanie tej okolicy w czystości i zapobieganie zakażeniu. Dentysta poprosi o delikatne zagryzienie kawałka suchej, sterylnej gazy, którą należy pozostawić na miejscu przez okres 30–45 minut w celu ograniczenia krwawienia w czasie, gdy dochodzi do krzepnięcia krwi. Przez kolejne 24 godziny nie należy palić tytoniu, intensywnie przepłukiwać jamy ustnej ani czyścić zębów w pobliżu miejsca ekstrakcji.
Po ekstrakcji należy oczekiwać pewnych dolegliwości bólowych i dyskomfortu. W niektórych przypadkach dentysta może zalecić lub przepisać lek przeciwbólowy. Ulgę może przynieść przykładanie do twarzy woreczka z lodem na czas do 15 minut. Korzystne jest także picie przez słomkę, ograniczanie dużych wysiłków i unikanie gorących płynów. Dentysta może zalecić, aby w następnym dniu po ekstrakcji rozpocząć delikatne płukanie jamy ustnej ciepłą wodą z dodatkiem soli (nie należy połykać tego roztworu). W normalnych okolicznościach dyskomfort powinien zmniejszyć się w ciągu trzech dni do dwóch tygodni. W przypadku przedłużającego się lub znacznie nasilonego bólu, obrzęku, krwawienia lub gorączki należy niezwłocznie skontaktować się z dentystą.
Usuwanie / ekstrakcja zęba | ||
![]() |
![]() |
|
1. Przed ekstrakcją okolica zęba jest znieczulana. | 2. Elewator pomaga obluzować ząb. |
![]() |
3. Do usunięcia zęba używa się kleszczy ekstrakcyjnych. |