Usuwanie, ekstrakcja zębów – kiedy jest konieczna?

Dlaczego usuwa się zęby?
Zęby usuwa się z wielu przyczyn:

Gdy próchnica dotrze w głąb zęba
Gdy zakażenie zniszczy dużą część zęba lub otaczającej go kości
Gdy w jamie ustnej nie mieszczą się wszystkie zęby

Wielu dentystów zaleca usuwanie zębów wklinowanych, które wyrznęły się jedynie częściowo. Wokół częściowo wyrzniętego się zęba mogą gromadzić się bakterie, powodując infekcję, która może rozszerzyć się na otaczające kości i mieć poważny przebieg. Zęby wklinowane nadal próbują przebić się przez tkankę dziąsła, nawet jeżeli nie ma na nie miejsca. Ciągły nacisk powodowany przez te próby wyrznięcia się mogą w efekcie doprowadzić do uszkodzenia korzeni zębów otaczających. Usunięcie zęba wklinowanego może często zapobiec zakażeniu, uszkodzeniu przylegających zębów i kości, jak również zaoszczędzić pacjentowi bólu w kolejnych latach.

W jaki sposób usuwa się zęby?
Przed usunięciem zęba dentysta dokładnie sprawdzi stan zdrowia i uzębienia, a w razie potrzeby wykona odpowiednie badania rentgenowskie.

Prześwietlenia umożliwiają uwidocznienie długości, kształtu i położenia zęba i otaczającej kości. Na podstawie tych informacji dentysta może ocenić stopień trudności zabiegu i podjąć decyzję o ewentualnym skierowaniu pacjenta do specjalisty – chirurga szczękowego.

Przed usunięciem zęba jego okolica jest znieczulana. Dentyści używają miejscowego środka znieczulającego, który powoduje „odrętwienie” jamy ustnej w miejscu ekstrakcji.

W przypadku prostej ekstrakcji, po znieczuleniu okolicy zęba jest on luzowany za pomocą narzędzia zwanego elewatorem, a następnie usuwany za pomocą kleszczy ekstrakcyjnych. Dentysta może także wygładzić i zmienić kształt kości w okolicy po usuniętym zębie. Po zakończeniu zabiegu dentysta czasem zamyka otwór po usuniętym zębie szwem.

Czego można oczekiwać po ekstrakcji?
Bezpośrednio po usunięciu zęba bardzo ważne jest utrzymywanie tej okolicy w czystości i zapobieganie zakażeniu. Dentysta poprosi o delikatne zagryzienie kawałka suchej, sterylnej gazy, którą należy pozostawić na miejscu przez okres 30–45 minut w celu ograniczenia krwawienia w czasie, gdy dochodzi do krzepnięcia krwi. Przez kolejne 24 godziny nie należy palić tytoniu, intensywnie przepłukiwać jamy ustnej ani czyścić zębów w pobliżu miejsca ekstrakcji.

Po ekstrakcji należy oczekiwać pewnych dolegliwości bólowych i dyskomfortu. W niektórych przypadkach dentysta może zalecić lub przepisać lek przeciwbólowy. Ulgę może przynieść przykładanie do twarzy woreczka z lodem na czas do 15 minut. Korzystne jest także picie przez słomkę, ograniczanie dużych wysiłków i unikanie gorących płynów. Dentysta może zalecić, aby w następnym dniu po ekstrakcji rozpocząć delikatne płukanie jamy ustnej ciepłą wodą z dodatkiem soli (nie należy połykać tego roztworu). W normalnych okolicznościach dyskomfort powinien zmniejszyć się w ciągu trzech dni do dwóch tygodni. W przypadku przedłużającego się lub znacznie nasilonego bólu, obrzęku, krwawienia lub gorączki należy niezwłocznie skontaktować się z dentystą.